Φθινόπωρο χωρίς σπορά δεν γίνεται! Διηγήθηκα στα παιδιά την ιστορία του μικρού σπόρου που έπεσε, από το στόμα ενός πουλιού, στο χώμα (μια δικής μου έμπνευσης ιστορία) και αναρωτηθήκαμε τι πρόκειται να γίνει από εκεί και πέρα. Βρήκαμε τι χρειάζεται το σποράκι για να μεγαλώσει και μετά αποφασίσαμε να κάνουμε βιβλίο την ιστορία του μικρού σπόρου.
Το εξώφυλλο του βιβλίου μας ήταν φυσικά ένα σκιάχτρο γιατί όπως μου είπαν τα παιδιά "το βάζουν οι γεωργοί για να φοβούνται τα πουλάκια και να μην τρώνε τους σπόρους"
Τέλος γίναμε και εμείς γεωργοί και φυτέψαμε τις καθιερωμένες φακές μας
Κλείνοντας την ανάρτηση αυτή θα ήθελα να πω πως φέτος επέλεξα να μην κάνω αναφορά στα παιδιά για την αποταμίευση αν και το υλικό που είδα από τις συναδέλφισσες ήταν αξιόλογο. Πολύ συχνά κάνουμε συζητήσεις με τα παιδιά, για το πόσο σημαντικό είναι να προσέχουμε τα χρήματά μας, να ιεραρχούμε τις ανάγκες μας, να μην επηρεαζόμαστε από όλα αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση και να ρωτάμε πάντα τους γονείς αν μπορούν να μας αγοράσουν κάτι που πραγματικά χρειαζόμαστε. Η έννοια της αποταμίευσης, στην κυριολεξία, με όλα όσα βλέπουμε γύρω μας, ίσως δεν υπάρχει πια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου