Αυτοσχέδια επιτραπέζια παιχνίδια

   Φέτος δουλεύουμε στο σχολείο μας ένα πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα με θέμα τα αυτοσχέδια επιτραπέζια παιχνίδια. Είχα παρακολουθήσει στο παρελθόν ένα σεμινάριο με παρόμοιο θέμα από την Μαρία Πετκανοπούλου και ενθουσιάστηκα! Έτσι λοιπόν και φέτος αποφασίσαμε να κάνουμε τα δικά μας επιτραπέζια ανάλογα με το θέμα μας ή και χωρίς λόγο μόνο για να παίξουμε...
  Με αφορμή το ποίημα της Έλλης Αλεξίου "Ο χιονάνθρωπος"

Πιπεριά για μύτη
κάρβουνα για μάτια
για τα δυο του χέρια
ξύλα δυο κομμάτια.

Να, και για καπέλο
μια παλιοκανάτα,
κοντοστρουμπουλάτος

 σαν χοντροπατάτα.

Όσοι θα περνούνε
και θα τον κοιτάζουν
Θα χαμογελούνε...
Και θα τον… θαυμάζουν.

 μιλήσαμε για τις σύνθετες λέξεις. Αφού παίξαμε με κατάλληλο εποπτικό υλικό, "σκαρφιστήκαμε" ένα memory" με σύνθετες λέξεις. Τις ζωγραφίσαμε...

και το παιχνίδι άρχισε

Με αφορμή και πάλι το ίδιο ποίημα αλλά και τους αριθμούς 1-6 δημιουργήσαμε ακόμη ένα επιτραπέζιο με τίτλο "Ποιος θα ντύσει πρώτος τον χιονάνθρωπο;"

Και αν νομίζεται ότι τελειώσαμε εδώ είστε γελασμένοι!! Παρατηρήσαμε τον πίνακα του Πέτερ Μπρέγκελ "οι κυνηγοί".

 Ο πίνακας αυτός είναι πολύ οικείος στα παιδιά, αφού στολίζει τον τοίχο του σχολείου μας. Αυτή τη φορά κατεβάσαμε τον πίνακα, τον παρατηρήσαμε με προσοχή και αφού βρήκαμε όλες του τις λεπτομέρειες, τον ζωγραφίσαμε

 αλλά και αποφασίσαμε να τον κάνουμε "παράσταση".

Η πρώτη μας δουλειά ήταν να φτιάξουμε το κείμενο, την ιστορία μας και αυτό έγινε!!

                                     Το παγωμένο βουνό

Μια φορά κι έναν καιρό στην Ολλανδία, ήταν βαρύς χειμώνας. Είχε χιόνια, πολύ κρύο και πάγο. 

Τα δέντρα ήταν γυμνά, δεν είχαν ούτε ένα φυλλαράκι, μόνο μερικά πουλιά  τις καλιακούδες που δεν άντεχαν το κρύο και πετούσαν για να πάνε στις φωλιές τους.

Οι κυνηγοί για να βρουν φαγητό πήραν τα όπλα τους και τα σκυλιά τους και ανέβηκαν στο βουνό για να κυνηγήσουν ζώα και πολικές αρκούδες.

Οι άνθρωποι είδαν από τα παράθυρα των σπιτιών τους, ότι το κρύο έκανε το νερό πάγο και αποφάσισαν να βγουν και να κάνουν πατινάζ.

Μια παρέα από αγόρια και κορίτσια έκαναν πατινάζ και έπαιζαν πάνω στον πάγο.  Εκείνη τη μέρα είχε πολύ χιόνι και τα σχολεία ήταν κλειστά. Ένα παιδάκι όμως έπεσε και έσπασε το πόδι του. Το πήγαν στο νοσοκομείο, του έβαλαν γύψο για να γίνει καλά.

Οι κυνηγοί που ήταν τρεις ο Κώστας, ο Δημήτρης και ο Θανάσης την πρώτη μέρα δεν έπιασαν ούτε ένα ζωάκι. Γι’ αυτό άναψαν φωτιά να ζεσταθούν. Τη δεύτερη μέρα δεν βρήκαν πάλι τίποτα γιατί είχε πολύ χιόνι.

Την Τρίτη όμως μέρα βρήκαν ένα λαγό και μια μπεκάτσα. Τα λυπήθηκαν όμως γιατί έκλαιγαν και άφησαν να ζήσουν.

Γύρισαν στο χωριό έψησαν τα φαγητά που είχαν στο ψυγείο τους, τηγάνισαν γουρούνι και γαλοπούλα και φώναξαν όλο το χωριό με έναν τηλεβόα να φάνε μαζί τους.

Φάγανε, ήπιαν, φάγανε και μια τούρτα και στο τέλος πήγανε όλοι μαζί για πατινάζ. Μαζί τους ήταν και το παιδάκι που έσπασε το πόδι του γιατί έγινε καλά.

Η δεύτερη δουλειά μας ήταν να διαλέξουμε τους ρόλους μας. Μετά ψάξαμε στο youtube και βρήκαμε την μουσική υπόκρουση του έργου μας (εδώ έγινε λίγο χαμός, δεν συμφωνούσαν με τίποτα). 

Μετά ήρθε η ώρα που όλοι περιμένανε!! Έδωσα στα παιδιά πανιά, σακούλες, μάσκες, εφημερίδες και τους ζήτησα να φτιάξουν τις στολές τους (εδώ έγινε ο μεγάλος χαμός). Και αφού όλα τελείωσαν ήρθε η ώρα της παράστασης. Καθόμουν σε μια μεριά και διάβαζα την ιστορία χωρίς να "μπερδεύομαι" στα πόδια των παιδιών...

 Και τελειώσαμε με χορό και πατινάζ όπως λέει και η ιστορία μας!!!